دوشنبه ۲ آبان ۰۱
داشتی رازت رو بلاخره لو میدادی، چسب زخم رو از روی دستت برداشتی و بعد تونستم ببینمش، ماه و ستاره ی روی دستت رو.
چقدر زیبا بود، درست مثل باقی خودت
چشم هات تغییر رنگ داده بودن، به راستی پریزادی!
من غرق در زیباییت شده بودم و تو با لبخندت من رو بیشتر به وجد می اوردی!
خم شدی روی صورتم و موهای بلند و خوش بوت دور صورتم ریخت
صورتت رو نزدیک تر آوردی و من از هرم نفس هات ناخواسته چشم هامو بستم
بعد لب هات بود که شیرینی رو به لب هام هدیه کرد
هنوز توی تحلیل حس خوب بودم تا متوجه شدم چیکار کردی..
برای همین بود که قبل از فراموش کردنت، محکم در آغوش گرفتمت.
پری کوچک من.
